Sisi Séjén Gupernur Jabar Ahmad Héryawan
Panci Susun Tilu, Anak Band, jeung Ahli Masjid
(SundaMidang
98 Kaca 8)
Kasuksésan hiji jalma pamohal-an dihontal sosoranganan. Li-an ti patékadan diri pribadi nu we-weg panceg, tilu modal utama dina ngawangun karakter hiji jalma geu-san ngahontal impianana nya éta sa-dar kana pentingna kulawarga, atik-an atawa pendidikan, jeung ling-kungan.
Éta tilu pilar utama kahirupan téh silipakait turta teu bisa dipisah-pisah kitu baé. Tangtu baé bakal ka-rasa buahna upama dilenyepan sarta dilaksanakeun dina hirup kumbuh sapopoé kalayan sadar sarta man-jang sinambungan.
Hal éta bisa ditengetan tina ta-pak lacak Gupernur Jabar Ahmad Héryawan (Kang Ahér). Anjeunna teu ujug-ujug kitu baé mupuhuan tatar Pasundan. Sabab kapercayaan sarta amanah nu ditanggung ku an-jeunna téh mangrupa “buah” tina la-ku hirup anjeunna ti leuleutik tepi ka sawawa tug tepi ka ayeuna.
Kang Ahér babar kaping 19 Juni 1964, di Warudoyong, Désa Marga-luyu Kac. Sukaraja, Kab. Sukabumi. Hiji lembur di tutugan Gunung Ge-dé Pangrango.
Lingkungan Imah
Tepi ka ayeuna hawa sabudeur-eun Sukaraja masih tiris tur seger. Tanahna kawilang subur. Satung-tung deuleu masih témbong héjo ngémploh. Ari pernahna mah di an-tara jalur Sukabumi-Cianjur.
Kawas umumna pasipatan urang palemburan, urang Warudoyong ogé masih nyepeng palasipah hirup paheuyeuk-heuyeuk leungeun pa-antay-antay panangan, sauyunan-sabilulungan.
Waktu kuring ngadongdon Wa-rudoyong, Ahad, 14 Oktober 2012, témbong warga keur gotongroyong alias rukun gawé réréongan ngawa-ngun (boa ngoméan), suhunan sala-sahiji imah warga. Aranjeunna di-gawé luyu jeung kabisana séwang-séwangan. Tangtu baé bari gawé téh dibarung ku sempal guyon urang Sunda.
Hiji deui nu jadi ciri mandiri urang kampung Warudoyong jeung sabudeureunana lebah réligiositas atawa kasadaran kana Kaagungan Gusti Nu Maha Suci. Sahanteuna di unggal lelewek aya tajug, masjid, pasantrén, atawa mimbar-mimbar pangaosan. “Suasana di kota santri” kacida karasana upama pabuburit. Barudak arulin di buruan masjid, bapa-bapana ka carai seja mandi laju arabdas, sarta haleuang barudak jeung kolot keur anteng nadoman, sakapeung paharus-harus paco-wong-cowong dina toa sapéker.
Nya tina lembur kawas kitu Kang Ahér tumuwuh tepi ka gedé. Putra pasangan Pépén Efféndy jeung Hj. Atikah ieu ti leuleutik mula geus dikalangan ku lingkung-an nu genah, tumaninah, sarta mi-sobat kana jiwa barudak.
Nalika ngaléngkah ka luar tina lawang panto imah geus disuguhan alam éndah pikabetaheun. Tiis ceuli hérang panon. Waktu nincak buru-an Kang Ahér geus disampakkeun ku kahirupan masarakat nu silisim-beuhan, silirojongan. Kaayaan ka-was kitu, dipisadar atawa hanteu, ngarojong karakter, pangpangna kondisi kajiwaan atawa alam bawah sadar Kang Ahér.
Dumasar sajumlahing katerang-an warga Warudoyong, Kang Ahér atawa nalika leutikna katelah Asép baé, mibanda sikep bageur jeung nyaahan. Warga ogé reueus tur reugreug kana pasipatan Kang Ahér nu teu unggah adat. Najan ki-wari Kang Ahér janten Gupernur Jawa Barat.
Jiwa kapamingpinan Kang Ahér diécéskeun ku Iwan Juanda (46 ta-un). Nurutkeun Iwan, kapaming-pinan Kang Ahér geus témbong ti imah mula, pangaosan, jeung sako-laan.
“Abdi apal pisan karakter Kang Ahmad. Hirup babarengan jeung anjeunna, sapapait-samamanis. Ti baheula ogé sipat kapamingpinan anjeunna téh tos katingal. Kantos janten Ketua OSIS. Malah, waktu masih kuliah di LIPIA Jakarta ogé, Kang Ahmad téh tos ngayakeun modél kaderisasi ka pamuda-pamu-da désa. Ceramah di payuneun para pamuda désa mah biasa. Modél ge-rakan tarbiah téa meureun ayeuna mah,” ceuk Iwan.
Atikan
Jiwa kapamingpinan Kang Ahér kagambar tina sikepna nu teu gam-pang reuntas harepan. Dina mayun-an pasualan sabisa-bisa mandiri baé. Nurutkeun Hj. Romlah (106 taun), “Asép mah jalma bébas. Maju. Tara seueur itu-ieu. Sadayana sok ku nya-lira waé. Tara nyusahkeun. Kuliah di Jakarta ogé kulawarga mah te-rang-terang tos ditampi waé,” saur-na
Nalika kaayaan keuangan kula-warga rada kurang Kang Ahér tos ngabiasakeun hémat, ngirit. Jajauh-eun ngamonyah-monyah artos mah. Bulak-balik sakola ogé remen ni-kreuh alias badarat téa. Ceuk Iwan, “Kang Ahmad pan ti kelas tilu SMP ogé tos masantrén di Tugu, pasan-trén Daarul Falah. Tah ti pasantrén ka SMP téh biasa mapah. Bulak-ba-lik aya kana opat kilométerna.”
Iwan nétélakeun, keur masan-trén Kang Ahér geus ngabiasakeun hirup basajan. “Kang Ahmad téh nempatan kobong leutik pisan. Abdi nu sok mangmawakeun béas jeung artosna ogé. Kang Ahmad téh bisa kasebat angkatan santri budug. Da-har dina balastrang,” tandes Iwan.
Kabiasaan nikreuh, hirup di ko-bong, dahar babarengan jeung pa-pada santri lianna, teu nyusahkeun nu janten sepuh, asana, ngan bisa di-dawamkeun ku jalma-jalma nu nga-jénan pentingna hirup basajan sarta mibanda tujuan hirup panceg dina galur nu bener.
Najan kitu, kabasajanan lain har-tina teu aya guam geusan nyipta-keun rupaning pulas kahirupan ku rancagé hadé gawé. Nanajan hirup basajan kagiatan positip mah tetep dilakonan.
Kang Ahér téh alumnus di SD Selaawi 1, Désa Margaluyu, Kaca-matan Sukaraja, Kabupatén Suka-bumi. Nurutkeun Iwan, ti SD kénéh Kang Aher geus ngiluan rupa-rupa kagiatan sakola bari teu mopoho-keun palajaran.
“Batur sakelasna nu sami-sami calakan téh Kang Ahid Hidayat. Anjeunna ayeuna janten profésor di IPB. Tah, Kang Ahmad jeung Kang Ahid téh mun ceuk ayeuna mah kompetitor nu sami-sami pinter. Juara kelas ogé mindeng gantian. Waktu rék aya lomba antar-SD ogé Kang Ahmad sareng Kang Ahid téh diajar babarengan bari ngéndong di bumina Pa Engkus, guru SD Sela-awi 1,” ceuk Iwan.
Panci Susun Tilu
Jiwa kapamingpinan Kang Ahér beuki atra katara waktu nyuprih pa-ngarti di SMP Negeri 1 Sukaraja. Kelas hiji Kang Ahér dipercaya jadi Ketua Murid (KM). Kelasna kaasup pangkompakna. Kelas dua Kang Ahér kapilih jadi Ketua OSIS SMP Negeri 1 Sukaraja.
“Nu masih émut mah, Ahmad téh disiplin kana waktos. Ngahormat pisan ka sadayana guru,” ceuk guru SMP Negeri 1 Sukaraja, Euis Su-nayati (55 taun), nu basa harita jadi wali kelasna Kang Ahér.
Waktu kanaékan kelas Kang Ahér jeung batur-baturna méré ha-diah. “Ku ibu téh ditaros, ‘meunang artos ti mana? Naon maksadna?’ Ja-wabna ‘kénging patungan. Minang-ka tanda hatur nuhun ka Ibu nu tos ngabingbing abdi sadaya.’ Ah ku Ibu téh ditampi waé. Komo harita Ibu téh can lami nikah,” ceuk Bu Euis ngumbar panineungan. Nurutkeun Euis, hadiah ti Kang Ahér sabatur-batur nu mangrupa panci susun tilu, najan geus tilu puluh taun, tepi ka kiwari masih nyampak turta ditun-da di imah Euis.
Kang Ahér ti leuleutik resep ka-na dunya seni. Kungsi ancrub neu-leuman kasenian modéren. “Malah Kang Ahmad téh kantos janten anak band sagala. Duka nyepeng keyboard, duka gitar, hilap deui,” tandes Iwan.
Ari nurutkeun guru SMP Nege-ri 1 Sukaraja, Tutang (54 taun), Kang Ahér ogé aktip dina sajum-lahing cabang olahraga. “Lari, se-nam, maénbal, voli, sadaya dilakon-an ku Ahmad mah. Ka guru ogé nga-hormat pisan. Kana olahraga mah saged pisan. Atuh Ahmad mah tu-kang mangmasangkeun nét voli. Dititah ku abdi masang nét téh tara ngaengkékeun. Guru-guru ogé ti baheula raresepeun,” ceuk Tutang, nu waktu Kang Ahér SMP, Tutang jadi guru olahragana.
Mangkat rumaja, nalika tolab él-mu di SMA Negeri 3 Kota Sukabu-mi, jalan kahirupan Kang Ahér mi-miti leuwih museur. Kang Ahér leu-wih aktip dina widang kaagamaan.
Nurutkeun guru SMA Negeri 3 Sukabumi Néndén jeung Maulida, Kang Ahér waktu SMA aktip di Re-maja Masjid Al-Mukhtar (RMA), salasahiji kagiatan murid nu aya di SMA Negeri 3 Kota Sukabumi.
“Muhun, di SMA mah Ahmad leuwih aktip dina kagiatan masjid. Malah anjeunna sering debat ngeu-naan kaagamaan jeung guru-guru, kaasup jeung Pak Sutrisna Suban-di, Pak Fahmi, katut Pa Zain,” ceuk Maulida, nu kungsi jadi wali kelasna Kang Ahér.
Najan kurang aktip di OSIS, Kang Ahér tetep miroséa ka baba-turanana. Nurutkeun Ketua OSIS SMA Negeri 3 Sukabumi manten nu kiwari jadi Kepala SMP Negeri 15 Kota Sukabumi, Engkus Kusnadi, M.Pd. “Ahmad Héryawan selalu mengingatkan saya dan teman-te-man bila perilaku sehari-hari me-nyimpang dari ketentuan keagama-an. Di kelas sendiri Ahmad Hérya-wan tidak banyak bicara tetapi préstasi akademiknya selalu baik,” saurna.
“Hal yang tidak pernah berubah dari Ahmad Héryawan sejak SMA hingga sekarang menjadi gubernur adalah kejujuran, kesederhanaan, dan keteladanannya. Meski sudah jadi gubernur beliau tidak menya-lahgunakan jabatannya. Itu yang membuat saya salut,” pokna téh.
Hal éta ditandeskeun ku guru SMA Negeri 3 Sukabumi, Endan Sukanda. Ceuk Endan, “Najan bapa teu ngalaman ngawulang Ahér, ba-pa tetep diaku guru. Malah bapa kungsi diulem ka Gedong Saté saga-la. Hartosna Ahér teu lali ka pur-wadaksi. Ngangken pisan ka sadaya guru-guru.”
Lulus SMA ti daptar tepi ka dita-rimana éstuning dilakonan ku so-rangan. Harita, Kang Ahér daptar ka IAIN Sunan Gunung Djati Ban-dung, IKIP Bandung, jeung LIPIA Jakarta. Sadayana ditampi. Tapi Kang Ahér netepkeun kuliah di LI-PIA “Alesanna sabab LIPIA nga-jamin béasiswa pikeun biaya sakola jeung sadidintenna,” ceuk Iwan.
Aktipitas mangsa kamahasiswa-an dina widang kaagamaan beuki kerep dilakonan. Lian ti ngotéktak bagbagan agama, mangsa mahasis-wa ogé dijadikeun sarana geusan ngalegaan jeung mageuhan tali du-duluran. Ayeuna mah ngerepan je-jaring sosial téa meureun.
Malah, nya dina mangsa éta, me-neran tingkat tilu, Kang Ahér pa-amprok jodo jeung papada aktivis lianna. Kang Ahér ti LIPIA ari istri-na mah ti Univesitas Indonésia (UI).
“Kulawarga ogé kungsi rada reu-was, Kang Ahmad nu katelah tara bobogohan, ngadadak ménta nikah. Tapi Alhamdulillah, Kang Ahmad téh pruk nikah ogé ka Bak Nétty” ceuk Iwan.
Sabada nikah Kang Ahér kungsi jadi “kontraktor” alias pipindahan imah, sabab terus ngontrak kamar atawa imah batur. Najan kitu ari ka-giatan agama, sosial, jeung politik-na mah tetep dipaju.
Salasahiji titik penting karir po-litik Kang Ahér taun 1998 jadi sala-saurang nu ngadegkeun Partai Ke-adilan (PK), nu kiwari jadi Partai Keadilan Sejahtera (PKS).***
(Djasépudin, ésais; guru honorér; nganjrek di Cibinong, Bogor, Jawa Barat)
Éta tilu pilar utama kahirupan téh silipakait turta teu bisa dipisah-pisah kitu baé. Tangtu baé bakal ka-rasa buahna upama dilenyepan sarta dilaksanakeun dina hirup kumbuh sapopoé kalayan sadar sarta man-jang sinambungan.
Hal éta bisa ditengetan tina ta-pak lacak Gupernur Jabar Ahmad Héryawan (Kang Ahér). Anjeunna teu ujug-ujug kitu baé mupuhuan tatar Pasundan. Sabab kapercayaan sarta amanah nu ditanggung ku an-jeunna téh mangrupa “buah” tina la-ku hirup anjeunna ti leuleutik tepi ka sawawa tug tepi ka ayeuna.
Kang Ahér babar kaping 19 Juni 1964, di Warudoyong, Désa Marga-luyu Kac. Sukaraja, Kab. Sukabumi. Hiji lembur di tutugan Gunung Ge-dé Pangrango.
Lingkungan Imah
Tepi ka ayeuna hawa sabudeur-eun Sukaraja masih tiris tur seger. Tanahna kawilang subur. Satung-tung deuleu masih témbong héjo ngémploh. Ari pernahna mah di an-tara jalur Sukabumi-Cianjur.
Kawas umumna pasipatan urang palemburan, urang Warudoyong ogé masih nyepeng palasipah hirup paheuyeuk-heuyeuk leungeun pa-antay-antay panangan, sauyunan-sabilulungan.
Waktu kuring ngadongdon Wa-rudoyong, Ahad, 14 Oktober 2012, témbong warga keur gotongroyong alias rukun gawé réréongan ngawa-ngun (boa ngoméan), suhunan sala-sahiji imah warga. Aranjeunna di-gawé luyu jeung kabisana séwang-séwangan. Tangtu baé bari gawé téh dibarung ku sempal guyon urang Sunda.
Hiji deui nu jadi ciri mandiri urang kampung Warudoyong jeung sabudeureunana lebah réligiositas atawa kasadaran kana Kaagungan Gusti Nu Maha Suci. Sahanteuna di unggal lelewek aya tajug, masjid, pasantrén, atawa mimbar-mimbar pangaosan. “Suasana di kota santri” kacida karasana upama pabuburit. Barudak arulin di buruan masjid, bapa-bapana ka carai seja mandi laju arabdas, sarta haleuang barudak jeung kolot keur anteng nadoman, sakapeung paharus-harus paco-wong-cowong dina toa sapéker.
Nya tina lembur kawas kitu Kang Ahér tumuwuh tepi ka gedé. Putra pasangan Pépén Efféndy jeung Hj. Atikah ieu ti leuleutik mula geus dikalangan ku lingkung-an nu genah, tumaninah, sarta mi-sobat kana jiwa barudak.
Nalika ngaléngkah ka luar tina lawang panto imah geus disuguhan alam éndah pikabetaheun. Tiis ceuli hérang panon. Waktu nincak buru-an Kang Ahér geus disampakkeun ku kahirupan masarakat nu silisim-beuhan, silirojongan. Kaayaan ka-was kitu, dipisadar atawa hanteu, ngarojong karakter, pangpangna kondisi kajiwaan atawa alam bawah sadar Kang Ahér.
Dumasar sajumlahing katerang-an warga Warudoyong, Kang Ahér atawa nalika leutikna katelah Asép baé, mibanda sikep bageur jeung nyaahan. Warga ogé reueus tur reugreug kana pasipatan Kang Ahér nu teu unggah adat. Najan ki-wari Kang Ahér janten Gupernur Jawa Barat.
Jiwa kapamingpinan Kang Ahér diécéskeun ku Iwan Juanda (46 ta-un). Nurutkeun Iwan, kapaming-pinan Kang Ahér geus témbong ti imah mula, pangaosan, jeung sako-laan.
“Abdi apal pisan karakter Kang Ahmad. Hirup babarengan jeung anjeunna, sapapait-samamanis. Ti baheula ogé sipat kapamingpinan anjeunna téh tos katingal. Kantos janten Ketua OSIS. Malah, waktu masih kuliah di LIPIA Jakarta ogé, Kang Ahmad téh tos ngayakeun modél kaderisasi ka pamuda-pamu-da désa. Ceramah di payuneun para pamuda désa mah biasa. Modél ge-rakan tarbiah téa meureun ayeuna mah,” ceuk Iwan.
Atikan
Jiwa kapamingpinan Kang Ahér kagambar tina sikepna nu teu gam-pang reuntas harepan. Dina mayun-an pasualan sabisa-bisa mandiri baé. Nurutkeun Hj. Romlah (106 taun), “Asép mah jalma bébas. Maju. Tara seueur itu-ieu. Sadayana sok ku nya-lira waé. Tara nyusahkeun. Kuliah di Jakarta ogé kulawarga mah te-rang-terang tos ditampi waé,” saur-na
Nalika kaayaan keuangan kula-warga rada kurang Kang Ahér tos ngabiasakeun hémat, ngirit. Jajauh-eun ngamonyah-monyah artos mah. Bulak-balik sakola ogé remen ni-kreuh alias badarat téa. Ceuk Iwan, “Kang Ahmad pan ti kelas tilu SMP ogé tos masantrén di Tugu, pasan-trén Daarul Falah. Tah ti pasantrén ka SMP téh biasa mapah. Bulak-ba-lik aya kana opat kilométerna.”
Iwan nétélakeun, keur masan-trén Kang Ahér geus ngabiasakeun hirup basajan. “Kang Ahmad téh nempatan kobong leutik pisan. Abdi nu sok mangmawakeun béas jeung artosna ogé. Kang Ahmad téh bisa kasebat angkatan santri budug. Da-har dina balastrang,” tandes Iwan.
Kabiasaan nikreuh, hirup di ko-bong, dahar babarengan jeung pa-pada santri lianna, teu nyusahkeun nu janten sepuh, asana, ngan bisa di-dawamkeun ku jalma-jalma nu nga-jénan pentingna hirup basajan sarta mibanda tujuan hirup panceg dina galur nu bener.
Najan kitu, kabasajanan lain har-tina teu aya guam geusan nyipta-keun rupaning pulas kahirupan ku rancagé hadé gawé. Nanajan hirup basajan kagiatan positip mah tetep dilakonan.
Kang Ahér téh alumnus di SD Selaawi 1, Désa Margaluyu, Kaca-matan Sukaraja, Kabupatén Suka-bumi. Nurutkeun Iwan, ti SD kénéh Kang Aher geus ngiluan rupa-rupa kagiatan sakola bari teu mopoho-keun palajaran.
“Batur sakelasna nu sami-sami calakan téh Kang Ahid Hidayat. Anjeunna ayeuna janten profésor di IPB. Tah, Kang Ahmad jeung Kang Ahid téh mun ceuk ayeuna mah kompetitor nu sami-sami pinter. Juara kelas ogé mindeng gantian. Waktu rék aya lomba antar-SD ogé Kang Ahmad sareng Kang Ahid téh diajar babarengan bari ngéndong di bumina Pa Engkus, guru SD Sela-awi 1,” ceuk Iwan.
Panci Susun Tilu
Jiwa kapamingpinan Kang Ahér beuki atra katara waktu nyuprih pa-ngarti di SMP Negeri 1 Sukaraja. Kelas hiji Kang Ahér dipercaya jadi Ketua Murid (KM). Kelasna kaasup pangkompakna. Kelas dua Kang Ahér kapilih jadi Ketua OSIS SMP Negeri 1 Sukaraja.
“Nu masih émut mah, Ahmad téh disiplin kana waktos. Ngahormat pisan ka sadayana guru,” ceuk guru SMP Negeri 1 Sukaraja, Euis Su-nayati (55 taun), nu basa harita jadi wali kelasna Kang Ahér.
Waktu kanaékan kelas Kang Ahér jeung batur-baturna méré ha-diah. “Ku ibu téh ditaros, ‘meunang artos ti mana? Naon maksadna?’ Ja-wabna ‘kénging patungan. Minang-ka tanda hatur nuhun ka Ibu nu tos ngabingbing abdi sadaya.’ Ah ku Ibu téh ditampi waé. Komo harita Ibu téh can lami nikah,” ceuk Bu Euis ngumbar panineungan. Nurutkeun Euis, hadiah ti Kang Ahér sabatur-batur nu mangrupa panci susun tilu, najan geus tilu puluh taun, tepi ka kiwari masih nyampak turta ditun-da di imah Euis.
Kang Ahér ti leuleutik resep ka-na dunya seni. Kungsi ancrub neu-leuman kasenian modéren. “Malah Kang Ahmad téh kantos janten anak band sagala. Duka nyepeng keyboard, duka gitar, hilap deui,” tandes Iwan.
Ari nurutkeun guru SMP Nege-ri 1 Sukaraja, Tutang (54 taun), Kang Ahér ogé aktip dina sajum-lahing cabang olahraga. “Lari, se-nam, maénbal, voli, sadaya dilakon-an ku Ahmad mah. Ka guru ogé nga-hormat pisan. Kana olahraga mah saged pisan. Atuh Ahmad mah tu-kang mangmasangkeun nét voli. Dititah ku abdi masang nét téh tara ngaengkékeun. Guru-guru ogé ti baheula raresepeun,” ceuk Tutang, nu waktu Kang Ahér SMP, Tutang jadi guru olahragana.
Mangkat rumaja, nalika tolab él-mu di SMA Negeri 3 Kota Sukabu-mi, jalan kahirupan Kang Ahér mi-miti leuwih museur. Kang Ahér leu-wih aktip dina widang kaagamaan.
Nurutkeun guru SMA Negeri 3 Sukabumi Néndén jeung Maulida, Kang Ahér waktu SMA aktip di Re-maja Masjid Al-Mukhtar (RMA), salasahiji kagiatan murid nu aya di SMA Negeri 3 Kota Sukabumi.
“Muhun, di SMA mah Ahmad leuwih aktip dina kagiatan masjid. Malah anjeunna sering debat ngeu-naan kaagamaan jeung guru-guru, kaasup jeung Pak Sutrisna Suban-di, Pak Fahmi, katut Pa Zain,” ceuk Maulida, nu kungsi jadi wali kelasna Kang Ahér.
Najan kurang aktip di OSIS, Kang Ahér tetep miroséa ka baba-turanana. Nurutkeun Ketua OSIS SMA Negeri 3 Sukabumi manten nu kiwari jadi Kepala SMP Negeri 15 Kota Sukabumi, Engkus Kusnadi, M.Pd. “Ahmad Héryawan selalu mengingatkan saya dan teman-te-man bila perilaku sehari-hari me-nyimpang dari ketentuan keagama-an. Di kelas sendiri Ahmad Hérya-wan tidak banyak bicara tetapi préstasi akademiknya selalu baik,” saurna.
“Hal yang tidak pernah berubah dari Ahmad Héryawan sejak SMA hingga sekarang menjadi gubernur adalah kejujuran, kesederhanaan, dan keteladanannya. Meski sudah jadi gubernur beliau tidak menya-lahgunakan jabatannya. Itu yang membuat saya salut,” pokna téh.
Hal éta ditandeskeun ku guru SMA Negeri 3 Sukabumi, Endan Sukanda. Ceuk Endan, “Najan bapa teu ngalaman ngawulang Ahér, ba-pa tetep diaku guru. Malah bapa kungsi diulem ka Gedong Saté saga-la. Hartosna Ahér teu lali ka pur-wadaksi. Ngangken pisan ka sadaya guru-guru.”
Lulus SMA ti daptar tepi ka dita-rimana éstuning dilakonan ku so-rangan. Harita, Kang Ahér daptar ka IAIN Sunan Gunung Djati Ban-dung, IKIP Bandung, jeung LIPIA Jakarta. Sadayana ditampi. Tapi Kang Ahér netepkeun kuliah di LI-PIA “Alesanna sabab LIPIA nga-jamin béasiswa pikeun biaya sakola jeung sadidintenna,” ceuk Iwan.
Aktipitas mangsa kamahasiswa-an dina widang kaagamaan beuki kerep dilakonan. Lian ti ngotéktak bagbagan agama, mangsa mahasis-wa ogé dijadikeun sarana geusan ngalegaan jeung mageuhan tali du-duluran. Ayeuna mah ngerepan je-jaring sosial téa meureun.
Malah, nya dina mangsa éta, me-neran tingkat tilu, Kang Ahér pa-amprok jodo jeung papada aktivis lianna. Kang Ahér ti LIPIA ari istri-na mah ti Univesitas Indonésia (UI).
“Kulawarga ogé kungsi rada reu-was, Kang Ahmad nu katelah tara bobogohan, ngadadak ménta nikah. Tapi Alhamdulillah, Kang Ahmad téh pruk nikah ogé ka Bak Nétty” ceuk Iwan.
Sabada nikah Kang Ahér kungsi jadi “kontraktor” alias pipindahan imah, sabab terus ngontrak kamar atawa imah batur. Najan kitu ari ka-giatan agama, sosial, jeung politik-na mah tetep dipaju.
Salasahiji titik penting karir po-litik Kang Ahér taun 1998 jadi sala-saurang nu ngadegkeun Partai Ke-adilan (PK), nu kiwari jadi Partai Keadilan Sejahtera (PKS).***
(Djasépudin, ésais; guru honorér; nganjrek di Cibinong, Bogor, Jawa Barat)
